อ่านเรื่อง Akuyaku Reijou No Okaa-samaจุดหมายของการกลับชาติมาเกิดของเธอไม่ใช่ความชั่วร้ายของเกมโอโตเมะ แต่แม่ของเธอ… “ไวโอเล็ตหลงรักเพื่อนสมัยเด็กของเธอ และเธอก็บังคับพ่อแม่ของเธอให้แต่งงานกับเขาครึ่งหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รักเขา ตั้งแต่ลูกสาวของพวกเขาเกิด เขาไม่ค่อยกลับบ้าน วันหนึ่งเขาพาลูกสาวของนายหญิงกลับบ้าน เธอน่ารักมากและอายุของเธอห่างกันเพียงปีเดียวจากลูกสาวของพวกเขา ไวโอเล็ตเกลียดลูกเลี้ยงของเธอที่ทุกคนรัก ด้วยความช่วยเหลือจากลูกสาวของเธอ ไวโอเล็ตเริ่มรังแกเธอ ในที่สุด มันส่งผลให้การหมั้นหมายของลูกสาวของเธอถูกทำลาย และเธอหย่ากับสามีของเธอ จากนั้นพวกเขาก็ถูกเนรเทศไปยังชนบทด้วยเหตุนี้” … รอ. ฉันเป็นคนเลี้ยงลูกสาวตัวเองให้เป็นคนร้ายไม่ใช่เหรอ! ตอนนี้ไวโอเล็ตอายุ 10 ขวบแล้ว และเนื่องจากฉันรู้ทุกอย่างแล้ว ฉันจึงจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลีกเลี่ยงจุดจบนี้!
หากแอมเบอร์ แวร์ดีรู้ว่าเทพธิดาเป็นแฟนนิยายของเธอ เธอคงไม่มีวันเลิกเขียนนิยายเรื่องนี้ น่าเสียดายที่เธอทำให้เทพธิดาโกรธ และเพื่อเป็นการลงโทษ เธอจะต้องกลายเป็นตัวละครรองและช่วยให้นักแสดงนำหญิงและชายอย่างเฟรยา อาร์เดล และไคล์ แบล็ควูด พบกับตอนจบที่มีความสุข แต่เมื่อเฟรยาเสียชีวิตกะทันหันจากการกระทำของเธอ เธอก็สามารถทำให้เทพธิดาผู้โกรธแค้นสงบลงได้อีกครั้งด้วยการกลายเป็นนางเอกคนใหม่ของเรื่อง การเดินทางของแอมเบอร์กับไคล์จะทำให้แฟนตัวยงของเธอได้บทสรุปที่น่าพอใจหรือไม่? อ่านมังงะ Author, In This Life I’m The Protagonist ติดตามก่อนใคร ได้ที่เว็บ romance-manga.com
หลานชายของพ่อค้าของเก่าและเจ้าหญิงขอทานแต่งงานกัน เป็นเวลาสองปีที่ทั้งคู่ต้องแต่งงานกันตามสัญญาเพื่อเติมเต็มผลประโยชน์ของตน นายทหารเรือผู้ทะเยอทะยานและชายผู้มั่งคั่ง หลานของพ่อค้าวัตถุโบราณที่ถูกดูหมิ่นเพียงเพราะสายเลือดต่ำต้อยของเขาแม้ว่าเขาจะประสบความสำเร็จระดับทองก็ตาม Bastian Clauvitz ต้องการบันไดสู่ความสำเร็จและการแก้แค้น ขุนนางผู้ล่วงลับไปแล้วที่สามารถหวนนึกถึงความรุ่งเรืองในอดีตได้อีกครั้ง เจ้าหญิงผู้หาเลี้ยงชีพด้วยการใช้แรงงานแม้ว่าเธอจะมีสายเลือดของราชวงศ์ที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเธอก็ตาม Odette von Dysen ต้องการเงินเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทั้งคู่คิดว่าเป็นข้อตกลงที่เป็นประโยชน์ จนกระทั่งเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น “คุณทำลายสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับฉัน ดังนั้นมันยุติธรรมแล้วถ้าคุณสูญเสียสิ่งที่มีค่าพอๆ กันไปด้วย ฉันผิดเหรอ?” บาสเตียนตัดสินใจที่จะให้เธอรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น เกลียด แค้น เสียใจ แม้กระทั่งชื่อผู้หญิงเหี้ยๆคนนี้ เพื่อจุดจบที่สมบูรณ์ซึ่งทุกอย่างถูกเผาไหม้เป็นสีขาวและจางหายไป
